Kluczowe punkty do zapamiętania
Jedwabnik pierwotnie zamieszkiwał lasy Azji Południowo-Wschodniej, ale obecnie jest hodowany głównie przez ludzi do produkcji jedwabiu. Bombyx mori nie przeżywa na wolności i jest całkowicie zależny od hodowców jedwabników.
Francuska marka
Pochodzenie i siedlisko jedwabnika
Jedwabnik ma swoje korzenie w lasach Azji Południowo-Wschodniej, szczególnie w Chinach. Uważa się, że dziki jedwabnik, zwany bombyx mandarina, pierwotnie żył na drzewach morwy i żywił się ich liśćmi.
Pierwsza hodowla jedwabników rozpoczęła się prawie 5000 lat temu w Chinach. Przez stulecia ludzie oswajali ten dziki gatunek, tworząc bombyx mori, który nie jest w stanie przetrwać bez pomocy człowieka.
Dziś naturalne środowisko jedwabnika już tak naprawdę nie istnieje. Występuje głównie w specjalistycznej hodowli zwanej farmami jedwabników.
Przeczytaj także: Jak powstaje jedwab ?
Jedwabnik i jego środowisko domowe
Jedwabnik hodowany przez człowieka do produkcji jedwabiu jest całkowicie zależny od swojego hodowcy. Żyje w kontrolowanym środowisku i nie mógłby przetrwać długo na wolności.
Oto główne elementy tworzące siedlisko domowe jedwabnika:
- półki na których umieszcza się liście morwy na żywność
- Stała temperatura pomiędzy 20 a 25°C
- Wysoki poziom wilgotności, około 70%
- Czysta i zdrowa atmosfera, bezpieczna od pasożytów
- Uważne monitorowanie hodowcy na każdym etapie rozwoju
Hodowca odgrywa zatem kluczową rolę w przetrwaniu jedwabnika i uzyskaniu jedwabiu wysokiej jakości.
Przeczytaj także: Które zwierzę produkuje jedwab ?
Zależność jedwabnika od człowieka
Jedwabnik domowy jest całkowicie zależny od ludzi na kilku poziomach.
Rola hodowcy w życiu jedwabnika
Hodowca, zwany także magnanier, musi:
- Zapewnij odpowiednie warunki temperatury i wilgotności
- Karm jedwabniki świeżymi, czystymi liśćmi morwy
- Monitoruj ich rozwój i usuwaj kokony
- Zapewnij optymalne warunki sanitarne
Bez tej starannej pielęgnacji jedwabnik nie byłby w stanie dokończyć swojego cyklu życiowego.
Jak hodowla zmodyfikowała cykl życiowy jedwabnika
Na wolności jedwabnik:
- Żerują różne gatunki drzew
- Narażony na zagrożenia klimatyczne
- Był narażony na działanie drapieżników
W niewoli jest:
- Odżywiane wyłącznie liśćmi morwy
- Zabezpieczone przed wahaniami temperatury i wilgotności
- Ochrona przed zagrożeniami natury
Jego cykl życia jest zatem krótszy i zoptymalizowany pod kątem produkcji jedwabiu.
Uprawa serów: kultura starożytna
Hodowla jedwabników, zwana hodowlą serów, sięga w Chinach prawie 5000 lat. Praktyka ta rozprzestrzeniła się następnie w całej Azji, szczególnie w Japonii i Indiach.
Do Europy dotarł w średniowieczu, a szczególnie rozwinął się we Francji w XVII wieku, szczególnie w Lyonie.
Dzisiaj same Chiny dostarczają 80% światowej produkcji jedwabiu.
Jedwabnik, wyjątkowe zwierzę hodowlane
W przeciwieństwie do innych zwierząt gospodarskich, jedwabnik:
- Produkuje tylko jeden rodzaj surowca: jedwab
- Ma bardzo krótki cykl życia, tylko 2 miesiące
- Nie wymaga skomplikowanej infrastruktury
Jest to zatem bardzo specyficzne zwierzę hodowlane.
Hodowla jedwabników wymaga cierpliwości i dbałości o szczegóły. Jak powiedział stary prowansalski robotnik zajmujący się jedwabiem: „Słuchanie odgłosów uprawy jedwabiu to prawdziwa sztuka”. Dobrostan tych delikatnych owadów zależy całkowicie od specjalistycznych działań ich opiekunów.
— Geoffrey, założycielThe Oversized Hoodie ®
Przeczytaj także: Jak robak wytwarza jedwab ?
Bombyx mori: motyl za jedwabnikiem
Bombyx mori to motyl, którego larwa wykorzystywana jest do produkcji jedwabiu. Oto jego charakterystyka:
Przemiana jedwabnika w motyla
Po zakończeniu życia jako gąsienica jedwabnik splata wokół siebie kokon i przekształca się w poczwarkę. To przepoczwarczenie trwa od 8 do 15 dni. Następnie pojawia się przemieniony w Bombyx Mori.
Specyfika Bombyx mori
Bombyx mori różni się od swoich dzikich kuzynów kilkoma cechami:
- On nie potrafi latać
- Jego skrzydła są mniejsze i białawe
- Jego korpus jest większy
- Jego pień uległ zanikowi
Dlatego nie może się odżywiać ani poruszać i umiera kilka dni po wyjściu z kokonu.
Cykl życia Bombyx mori
Oto etapy cyklu życiowego bombyx mori:
- Łączenie się motyli i składanie jaj
- Inkubacja jaj przez 10 dni
- Wylęganie się: narodziny larw
- Wzrost larw przez kolejne lincze przez około 2 miesiące
- Przepoczwarczenie w kokonie przez 8 do 15 dni
- Pojawienie się motyla, który będzie żył tylko kilka dni
Znaczenie drzew morwowych w życiu jedwabników
Liście morwy są jedynym pożywieniem jedwabników. Zawierają wszystkie potrzebne mu składniki odżywcze.
Stosuje się głównie dwa gatunki morwy:
- Morwa biała, najbardziej rozpowszechniona, ponieważ jest bardzo produktywna
- Morwa czarna, bardziej odporna na choroby
Jakość i świeżość liści ma decydujące znaczenie dla wzrostu robaków, ich zdrowia i jakości produkowanego jedwabiu.
Jedwabnik ma żarłoczny apetyt, który zaskakuje wielu! Ale jak przypomina nam chińskie przysłowie: „Kto karmi robaka morwowego, zbierze złotą nić”. Dostarczanie obfitej i odżywczej żywności jest kluczem do obfitych zbiorów wysokiej jakości jedwabiu.
— Geoffrey, założycielThe Oversized Hoodie ®
Hodowla jedwabników: złożony proces
Chociaż hodowla jedwabników trwa tylko 2 miesiące, wymaga dużej uwagi na każdym etapie.
Metoda hodowli jedwabników
Po wykluciu się jaj młode larwy umieszcza się w komorach inkubacyjnych. Następnie przenosi się je na półki, gdzie zostaną nakarmione i dorosną do etapu kokonu.
Każdy etap wymaga optymalnych warunków temperatury, wilgotności i wentylacji.
Znaczenie pożywienia w hodowli jedwabników
Jakość diety ma bezpośredni wpływ na wzrost i zdrowie larw. Liście powinny być świeże, czyste i bogate w składniki odżywcze.
Jedwabnik dużo zjada podczas swojego wzrostu. W sumie musi spożyć liście morwy w ilości około 10 000 razy większej niż masa urodzeniowa!
Hodowla musi zatem zadbać o wystarczającą ilość liści i bardzo regularnie je odnawiać.
Produkcja kokonów jedwabnych przez jedwabniki
Kiedy osiągną dojrzałość, jedwabniki owijają wokół siebie kokon. Ta operacja trwa od 3 do 8 dni.
Wydzielają surowy jedwab przez swoje gruczoły serygeniczne i obracają go, tworząc kokon. Jedwabna nić ma średnio od 300 do 900 m długości!
Rola hodowli jedwabników w hodowli jedwabników
Farmy jedwabników to miejsca specjalnie zaprojektowane do hodowli jedwabników. Pochodzą z XVI wieku i rozwinęły się wraz z rozwojem hodowli serów.
Tradycyjne hodowle jedwabników mają kilka cech:
- Duże, dobrze wentylowane pomieszczenia
- Ściany bielone i regularnie myte
- Duże półki ułożone w stosy, na których można umieścić liście morwy
- Kontrolowana temperatura i wilgotność
Dziś istnieją również nowoczesne hodowle jedwabników wyposażone w sprzęt do regulacji klimatu.
Przeczytaj także: Który kraj wynalazł jedwab ?
Hodowla jedwabników we Francji
Francja od dawna znajduje się w czołówce hodowli serów, szczególnie na południowym wschodzie. W XIX wieku hodowla jedwabników była bardzo rozpowszechniona.
Dziś pozostało tylko kilka magnanerii rzemieślniczych, szczególnie w Prowansji i Périgord. Wiedza przodków jest kontynuowana, ale sektor nie ma już takiej skali jak kiedyś.
Jednak francuski jedwab jest znany ze swojej wysokiej jakości.
Przeczytaj także: Gdzie we Francji produkuje się jedwab ?
Wniosek
Jedwabnik nie przeżywa na wolności.Ten fascynujący owad jest hodowany przez ludzi od tysiącleci w celu produkcji jedwabiu, jednego z najbardziej luksusowych włókien naturalnych. Dzięki codziennej uwadze hodowców może zakończyć swój cykl życiowy z całkowitym spokojem w magnanarniach. Jego dieta oparta wyłącznie na liście morwy i optymalne warunki hodowli pozwalają mu wydzielać jedwabną nić o wyjątkowej finezji w momencie tkania kokonu . Nawet jeśli hodowla serów we Francji podupadła, know-how przodków jest kontynuowane, a pasja do tego fascynującego owada pozostaje żywa.
| Wygląd | Opis |
|---|---|
| Środowisko naturalne | Lasy Azji Południowo-Wschodniej |
| Siedlisko domowe | Magnanerie |
| Jedzenie | Liście morwy |
| Hodowca | Magnanier |
| Warunki hodowli | Kontrola temperatury i wilgotności |
| Znaczenie dla ludzi | Produkcja jedwabiu |
Często zadawane pytania
Jak żyje jedwabnik ?
Jedwabnik może żyć tylko w niewoli, na fermach jedwabników, gdzie hodowca kontroluje wszystkie parametry: temperaturę, wilgotność, czystość, dietę opartą na
liście morwy . Poza tym ochronnym środowiskiem nie przetrwałby długo.
Gdzie we Francji produkuje się jedwab ?
Francuska produkcja jedwabiu koncentruje się w kilku rzemieślniczych magnanarniach, zlokalizowanych głównie w Prowansji i Périgord. Południowy wschód od dawna jest flagowym regionem francuskiej hodowli serów.
Gdzie żyją jedwabniki ?
Jedwabniki pierwotnie żyły dziko w lasach Azji Południowo-Wschodniej. Dziś można je spotkać tylko w magnanarniach, ich siedliskach domowych poświęconych produkcji jedwabiu. Wychowują się tam zgodnie z wiedzą przodków.
Co jedzą jedwabniki ?
Jedynym pokarmem dla jedwabników są liście morwy, zarówno białej, jak i czarnej. Liście te, bogate w białka i minerały, są niezbędne dla ich wzrostu i zdrowia.
Jak nazywa się hodowca jedwabników ?
hodowca jedwabników nosi imię magnanier. Jest to zawód wymagający, magnanier musi codziennie troszczyć się o owada przez dwa miesiące jego cyklu życiowego.
Jak rozpocząć własną hodowlę jedwabników ?
Można rozpocząć hodowlę jedwabników amatorsko. Musisz wyposażyć się w małą farmę jedwabiu, pozyskać jaja jedwabników od profesjonalnego hodowcy i posadzić drzewa morwy, aby zapewnić pożywienie larwom. Wymaga to czasu i wiedzy technik hodowlanych.
Aktualizacja: 1 lutego 2024 r.
