Belangrijkste punten om te onthouden
zijde wordt geproduceerd door de zijderups, of mulberry bombyx, die zich uitsluitend voedt met moerbeibladeren . Na verschillende vervellingen weeft de worm een cocon waarin hij verandert in een pop voordat hij tevoorschijn komt als een vlinder . het kweken van zijderups, of zijdeteelt, is een eeuwenoude traditie, beoefend in magnaneries. Het extractie van de kostbare zijden draad uit de cocon vereist een vakkundig spinproces. Hoewel fascinerend, vormt de zijdeproductie vandaag de dag een ecologische en economische uitdaging.
Het Franse merk The Oversized Hoodie® 🇫🇷 staat bekend om zijn textielexpertise, met name zijn collectie hoogwaardige, Oeko-gecertificeerde 100% natuurlijke moerbeizijdeproducten -Tex® Standaard 100. Vrij van giftige en chemische stoffen en ecologisch, de collecties zijden kussensloop, nachtmasker zijde en zijden lakens onderscheiden zich door hun onvergelijkbare zachtheid en uitstekende prijs-kwaliteitverhouding, waardoor ze een ongeëvenaard gevoel van comfort bieden
De Mulberry Bombyx en zijn rol in de zijdeproductie
De zijderups die zijde produceert, staat bekend onder de wetenschappelijke naam Bombyx mori. Het is een vlinder die al duizenden jaren gedomesticeerd is en niet in staat is om in de wilde staat te overleven zonder hulp van de mens.
De moerbeibombyx speelt een cruciale rol in de zijdeproductie. Deze zijderups is inderdaad het enige insect dat een zijden draad kan produceren die sterk genoeg is om te worden gebruikt bij de textielproductie.
Dankzij de sericogene klieren in zijn kop scheidt de bombyx sericine af, een vloeibaar eiwit dat bij contact met lucht uithardt en de kostbare zijden draad
vormtBij The Oversized Hoodie® zijn we gefascineerd door het unieke en nauwgezette proces waarmee zijderupsen hun kostbare draad kunnen produceren. Het is dankzij dit uitzonderlijke materiaal dat we onze 100% natuurlijke moerbeizijdeproducten maken, zoals kussenslopen, slaapmaskers, slaapmutsen en nachtlinnen.
— Geoffrey, oprichter van The Oversized Hoodie®
Lees ook: Hoe wordt zijde gemaakt ?
De levenscyclus van de zijderups: van rups tot vlinder
De levenscyclus van de bombyx, van ei tot volwassen vlinder, omvat verschillende fascinerende stadia. Laten we ze in detail bekijken:
De geboorte en groei van zijderupsen
Het begint allemaal met de paring van de mannelijke vlinder en vrouwelijke, die plaatsvindt in de zomer. Hierna legt het vrouwtje tussen de 300 en 500 eieren, die ze stevig vastmaakt aan moerbeitakken.
Na een incubatie van ongeveer 10 dagen komen kleine zijderupsen uit. Bij geboorte zijn ze 3 mm lang, maar ze groeien snel en vormen hun huid naarmate ze groter worden.
Binnen 1 maand wordt de rups 8 tot 10 cm lang. Ze is dan klaar om haar beschermende cocon te laten draaien.
De transformatie van de worm in een rups
Tijdens zijn groei doorloopt de zijderups 5 larvale stadia, gescheiden door vervellingen.
Tijdens elke vervelling stopt de zijderups met eten en weeft een draad om zichzelf op te hangen. Vervolgens werpt het zijn oude huid af, die verschrompelt. De nieuwe huid voelt in eerste instantie strak aan, maar hardt snel uit.
Na elke vervelling wordt de zijderups groter en actiever.
De evolutie van de cocon-rups
Zodra hij volwassen is, stopt de rups en begint zijn beschermende cocon om zichzelf heen te weven. Het scheidt een ononderbroken draad af van ongeveer 1 km lang!
De cocon is gemaakt van zijdevezels die zo strak zijn verweven dat er geen water doorheen kan. Binnenin verandert de rups in een pop.
De metamorfose van de cocon tot een vlinder
Na 2 tot 3 weken in de cocon verandert de pop in een vlinder dankzij de spijsverteringsenzymen die hij uitscheidt.
Het scheidt ook een alkalische vloeistof af die de cocon gedeeltelijk oplost, waardoor deze kan ontsnappen. De bombyxvlinder komt dan tevoorschijn met zijn prachtige vleugels en een geatrofieerde slurf, waardoor hij zich niet kan voeden.
Hij leeft maar een paar dagen, tijd om te paren en eieren te leggen om een nieuwe generatie zijderupsen te garanderen.
Lees ook: Welk dier produceert zijde ?
Het kweken van zijderupsen: een eeuwenoude praktijk
Het kweken van zijderupsen, genaamd zijdecultuur, dateert uit de oudheid. De legende schrijft de ontdekking ervan toe aan een Chinese prinses rond het jaar 2640 voor Christus. AD Vervolgens verspreidde de zijdeteelt zich in Azië, vooral in Japan en India. Het bereikte Europa in de middeleeuwen, eerst in het Middellandse-Zeegebied, daarna in Frankrijk, met een bloei in Touraine in de 15e eeuw.
Tegenwoordig blijft China 's werelds grootste producent van zijde, met bijna 150.000 ton per jaar. Het kweekproces begint met incubatie van eieren in een ruimte die op 25°C wordt gehouden. De jonge wormen krijgen vervolgens gehakte moerbeibladeren.
Naarmate ze groeien, krijgen ze grotere bladeren. De fokker moet de temperatuur, ventilatie en hygiëne van de zijderupskwekerij nauwlettend in de gaten houden.
Lees ook: Welk land heeft zijde uitgevonden ?
De rol van moerbeibomen bij het voeden van zijderupsen
De zijderups, of bombyx, voedt zich gedurende zijn hele leven uitsluitend met moerbeiboombladeren. Er worden hoofdzakelijk twee soorten moerbeiboom gebruikt: de witte moerbeiboom, of Morus alba, die witte zijde oplevert, en de zwarte moerbeiboom, of Morus nigra, die gele zijde geeft.
Moerbeibomen worden gekweekt op plantages in de buurt van de zijderupsfabrieken. Het ideaal is om meerdere variëteiten te hebben om de oogsten te spreiden. De bladeren worden handmatig verzameld voordat ze worden gehakt om de wormen te voeden.
Elke zijderups verbruikt ongeveer 1 kg bladeren om 10 tot 15 gram cocon te produceren!
Als specialisten in cocooning- en ontspanningskleding weten we hoe moeilijk het is om textiel te verkrijgen dat zowel resistent, soepel als zacht is. Zijde heeft deze kwaliteiten dankzij het opmerkelijke biologische proces dat door de zijderups wordt uitgevoerd.
— Geoffrey, oprichter van The Oversized Hoodie®
Lees ook: Waar de zijderups leeft ?
La Magnanerie: de plaats waar zijderupsen worden gekweekt
De zijderupskwekerij duidt het gebouw aan waar de zijderupsen worden gekweekt. De inrichting en het onderhoud ervan zijn cruciaal voor het verkrijgen van kwaliteitsvolle zijde.
De ontwikkeling en het onderhoud van een Magnanerie
De zijderupskwekerij is verdeeld in kamers die gewijd zijn aan elke fase van de levenscyclus van de zijderups. Daar vinden we:
- De broedmachine, verwarmde ruimte voor het uitbroeden van de eieren.
- De kwekerij waar de jonge wormen groeien.
- De "onderwijsruimten" voor de oudsten.
- De aanvoerruimte om de vellen op te slaan.
- De coconkamer om de cocons te verzamelen.
De fokker moet ervoor zorgen dat de ideale temperatuur tussen de 20 en 25°C blijft. Ventilatie is ook essentieel om ziekte te voorkomen. De hygiëne moet onberispelijk zijn, met regelmatige schoonmaak van planken en apparatuur.
De rol van de fokker in het beheer van de Magnanerie
De zijderupsfokker moet gedurende de hele kweekcyclus de kudde voortdurend monitoren. Zijn voornaamste taken zijn:
- Plaats de eieren in de broedmachine en breng de jonge wormen over naar de kwekerij.
- Voed de wormen meerdere keren per dag met moerbeibladeren.
- Reinig en desinfecteer faciliteiten.
- Sorteer wormen op grootte en breng ze over naar nieuwe kamers.
- Identificeer en elimineer zieke wormen.
- Verzamel de cocons zodra ze geweven zijn.
- Controleer de temperatuur en vochtigheid.
De fokker moet zeer nauwgezet, opmerkzaam en responsief zijn. Het succes van de fokkerij hangt af van de vaardigheden van de fokkerij in het beheren van de levenscyclus van de zijderups.
Lees ook: Waar wordt zijde geproduceerd in Frankrijk ?
Zijdeproductie: een complex proces
Het maken van zijde vereist verschillende delicate stappen zodra de worm zijn cocon heeft geweven.
Het weven van de cocon door de zijderups
Wanneer de zijderups zijn uiteindelijke grootte van 8 tot 10 cm bereikt, weeft hij zijn cocon in ononderbroken cirkelvormige bewegingen. Het scheidt sericine af via zijn klieren en zorgt ervoor dat het stolt door het aan de lucht bloot te stellen. De draad is tussen de 300 en 900 m lang! De afgewerkte cocon is ovaal en ongeveer 3 cm lang. Het bestaat uit één enkele doorlopende draad.
Zijdendraad uit de cocon halen
Na het oogsten gebeurt het verkrijgen van de zijden draad in verschillende fasen:
- De cocons worden gesorteerd, gewassen en geclassificeerd op kwaliteit.
- Ze worden ondergedompeld in heet water om de natuurlijke lijm te verzachten.
- De draden worden vervolgens zorgvuldig afgewikkeld om continue strengen te verkrijgen.
- Verschillende strengen worden verzameld en gedraaid om een draad te vormen.
- Het garen wordt geconditioneerd en geweven om textiel te verkrijgen.
Dit zeer delicate spinnen vereist specifieke kennis om beschadiging van de kostbare zijden draden te voorkomen.
De hedendaagse uitdagingen en problemen van de zijdeteelt
Hoewel de eeuwenoude zijdeproductie wordt geconfronteerd met groeiende ecologische en economische uitdagingen:
- Intensieve zijdeteelt verslijt de bodem, vooral vanwege moerbei-monoculturen.
- Het kweken van zijderupsen verbruikt veel water.
- Arbeid is duur in ontwikkelde landen.
- De concurrentie van synthetische vezels is zwaar.
- Consumenten geven steeds meer de voorkeur aan natuurlijke en ecologische materialen.
Er bestaan echter oplossingen voor een meer duurzame productie:
- Kies moerbeivariëteiten die minder water verbruiken.
- Moderniseer veredelingstechnieken om het energieverbruik te verminderen.
- Breng de hygiënische en esthetische kwaliteiten van zijde onder de aandacht.
- Richt u op een high-end markt door u te concentreren op luxe en ambachtelijkheid.
Dankzij deze inspanningen blijft de zijdeteelt duurzaam, vooral in China, India en, meer vertrouwelijk, in Europa.
Conclusie
De productie van zijde door de zijderups is een absoluut fascinerend, maar uiterst complex proces. Van het leven van de bombyx tot het maken van zijden stoffen: elke stap vereist tijd, expertise en aandacht voor detail.
Hoewel de zijdeteelt met hedendaagse uitdagingen wordt geconfronteerd, zou de kostbare aard van zijde ervoor moeten zorgen dat het een blijvende plaats krijgt in de wereld van textiel en van mode.
Uiterlijk | Beschrijving | Betekenis | Proces |
---|---|---|---|
Zijderups | Moerbeiboom Bombyx | Zijdeproducent | Transformatie in cocon |
Voeding | Moerbeibladeren | Essentieel voor groei | Exclusief eten |
Cocon | Zijdendraad van ongeveer 1 km | Zijdebron | Wormenweven |
Zijteelt | Zijderupskweek | Een duizend jaar oude traditie | Beheer en oogst |
Spinnen | Extractie van zijden draad | Belangrijke productiefase | Delicaat proces |
Problemen | Ecologische en economische uitdagingen | Impact op de industrie | Duurzame praktijken |
Veelgestelde vragen
Hoe worden zijderupsen geboren ?
Zijderupsen worden geboren uit eieren die zijn gelegd door de vrouwelijke moerbeibombyxvlinder. Na de paring legt hij tussen de 300 en 500 eieren die hij aan moerbeistakken hecht. Na ongeveer tien dagen broeden komen de kleine zijderupsen uit.
Hoe de zijderups leeft ?
De zijderups leeft in de fokkerij op zijderupskwekerijen. Het voedt zich uitsluitend met moerbeibladeren. Tijdens zijn groei vervelt hij verschillende keren. Na ongeveer een maand weeft hij zijn zijden cocon waarin hij een pop wordt, voordat hij in een vlinder verandert.
Verandert de zijderups in een vlinder ?
Ja, de zijderups begint in zijn cocon aan een metamorfose en wordt een moerbeibombyxvlinder. Deze transformatie vindt plaats na ongeveer 3 weken in de pop-staat in de cocon.
Waar de zijderups leeft ?
De zijderups leeft in speciale faciliteiten die zijderupsen worden genoemd. Deze gebouwen brengen alle kamers samen die zijn aangepast aan de verschillende stadia van hun ontwikkeling: broedmachine, kinderkamer, kweekkamer, bladreserve, enz.
Wat is de naam van een zijderupsveredelaar ?
De zijderupsveredelaar draagt de naam van seroloog. Hij is een expert die waakt over de hele levenscyclus van de wormen, vanaf het uitbroeden van de eieren tot het oogsten van de cocons.
Bijgewerkt op 1 februari 2024